Dit is de weblog van Ger en Dicky Knoester
Ons uitzicht vanaf de veranda
Vaissac -
2012 / 4
Vijgen uit eigen tuin.
Oftewel creatief koken, met ingredienten die o.a. van eigen
grond komen. Om te beginnen met het vijgenboompje, want meer dan een boompje is het
niet, maar met een onverwacht aantal vijgen. Het was zelfs zo rond begin September,
dat ik dagelijks kon oogsten en verwerken. En dat verwerken is nog best een intensieve
bezigheid. Zeker v.w.b. de chutney a la Henk Savelberg. Ik heb er dus voornamelijk
chutney van gemaakt en ook nog wat jam met weinig suiker. Heerlijk zo’n voorraad
van dat lekkere spul. Chutney vinden wij heel goed smaken op een toastje met geitenkaas.
Voor
het eerst courgette-
Voorheen
zou ik er niet aan denken om zelf tomatensaus te maken, maar als je dan zo bezig
bent, krijg je de smaak te pakken en wel erg lekker natuurlijk.
Een beetje een tegenvaller
was de Walnoten-
hoogstwaarschijnlijk door de basis van wodka. Dat schijnt bitter te zijn, weten wij
veel. Wij verwachten van likeur een zoet drankje, zoals b.v. dat overheerlijke Spaanse
Cuarenta y Tres (43), wat B,E,H en A meebrachten uit Spanje.
De fles is leeg overigens.
De walnoten haalden we van een boom die hier verderop langs de weg staat. We denken
dat die boom van niemand is, dus plukken maar. Dat het niet altijd gewaardeerd wordt
hoorden we van Julie, die vertelde dat toen Frank noten aan het rapen was er een
boer foto’s maakte met de mededeling d’efendu. Frank loopt nog vrij rond.
Ook brood
bakken doen we nog steeds, want wat ons betreft gaat er niets boven een lekkere donkerbruine
(waldkorn) boterham. Hoewel een noten-
Bij de Tijd
Het heeft even geduurd, maar we lopen met ons verhaal synchroon met de
tijd. Het is vandaag 19 oktober, we hebben een paar stormachtige dagen en vooral
nachten achter de rug en op dit moment stormt het nog steeds (windkracht 8).
Maar
het beloofd vanavond rustiger te worden. Storm betekend hier alle luiken dicht, alles
wat los staat veilig stellen en dan maar hopen dat de elektriciteit niet uitvalt,
en ja hoor dat gebeurde gisteravond. Vanmorgen is Ger gaan informeren bij de buren
en kreeg te horen dat iedereen op de Hameau zonder zat. Later hoorde ik van Margreet
dat er 50.000 huishoudens zonder stroom zaten en nog veel meer narigheid. Er lopen
hier in Frankrijk heel veel leidingen bovengronds, met alle risico’s van dien. Er
was zelfs brand ontstaan waar een leiding de grond raakte.
Op zo’n moment besef je
maar weer eens hoe afhankelijk je, zeker hier, bent van elektriciteit, want je hebt
dan ook geen telefoon, internet en noem maar op.
Het prikkelt wel weer je creativiteit, want hoe zet je koffie als je alleen maar
een koffiezet-
De afgelopen
10 dagen hebben we ook nog een logee gehad en wel Ventoux, de hond van Onno en Letitia.
Die waren voor een tripje, lekker even alles loslaten, naar Spanje. Zijn nu overigens
op de terugweg, hopelijk komen ze veilig thuis, want nu met een caravan op de weg
met die storm, ik moet er even niet aan denken.
Ventoux
Het was behoorlijk overmoedig om het laatst geschrevene dit kopje mee te geven, want
trouwe lezers van onze weblog
hebben inmiddels wel door, dat er helemaal niets meer
van klopt.
Het enig juiste is de maand October, dat wel, maar het is inmiddels 2013.
En dat is een jaar later en wat voor een jaar.
De meesten van jullie weten natuurlijk
wel wat er allemaal gepasseerd is. (En dat gaan we proberen zo beknopt mogelijk nog
even te vertellen.)
Niet iedereen is er denken wij van op de hoogte, maar in het vervolg
van het verhaal zal dat duidelijk worden.
In October (vanaf nu denken we weer even dat het 2012 is) zijn Nelly, Nico en Nick
weer even gezellig komen logeren. Het altijd aantrekkelijke dorpje St-
Nu wilde
het geval dat Nelly een nieuwe mixer nodig had en ja hoor, laat Leclerc nu een leuke
aanbieding hebben. Over het hele gebeuren daaromtrent zou je een verhaal kunnen schrijven,
maar dat doen we niet. Wil je het toch weten, bel ons dan even!!
Ook heerlijk gewandeld
met Donna en pannenkoeken gebakken en tijdens dat gebeuren wil je natuurlijk niet
op de foto en verschuil je je achter een pan. Want zo met elkaar ga je hele rare
dingen doen.
En dan na alle gezelligheid is het weer uitzwaaien geblazen. Met de gedachte
in November zien we elkaar weer, was het geen droef afscheid.
O, ja en die schoenen
zijn van vader en zoon, wie denk je dat er op nogal grote voet leeft?
En zo is het dan November en tijd om iets te gaan bespreken op Kijkduinpark. We moeten
beide voor controle naar het ziekenhuis. De caravan is geen optie in November, dus
gaan we een huisje boeken voor een paar weken.
Maar voor die tijd zijn we nog even
gaan kijken bij Julie en Frank, want daar wordt hard gewerkt aan een nieuw dak voor
de grange (schuur), wat later na verbouwing hun huis gaat worden. Het dak wordt tegelijk
doorgetrokken zodat er een geweldige overkapping voor het terras ontstaat.
Wat zullen
ze daar een plezier aan gaan beleven, want dat terras biedt ook nog eens een schitterend
uitzicht.
Verderop in ons verhaal laten we zien hoe het uiteindelijk geworden is.
Kijkduinpark
is inmiddels geboekt en Suzy gaat weer waken over huis, haard en post.
Naar Kijkduinpark.
Na een voorspoedige rit van 2 dagen, met een overnachting vlabij
Orleans, kwamen we in het begin van de avond aan op het park. De herfst is duidelijk
in volle gang en gelijk de verwarming maar even lekker aan gezet.
Hoezo bij de tijd !
Uiteraard zijn we de volgende dag heerlijk met Donna de duinen ingegaan. En ook een flinke wandeling op het strand gemaakt.
De controles verliepen gelukkig goed, en dat is altijd weer een hele geruststelling.
Piet
en Gretha, van oorsprong “Kijkduiners” uit Monclar (vlakbij Vaissac), kijk bij eerdere
foto’s, hadden toevallig op hetzelfde moment ook een huisje gehuurd op Kijkduin-
Tijdens een rondritje door het oude Scheveningen, zijn we nog even door de Rogstraat
gereden. Daar hebben we, vlak voor ons trouwen in 1966, ons eerste huisje gekocht
op nummer 7. Het is een van oorsprong oude schippers-
We hebben daar 7 heerlijke jaren doorgebracht en heel
veel
geklust. Er zat b.v. Nog een bedstee in en het toilet
was nog een ouderwetse poepdoos
buiten.
Weer thuis.
Bij aankomst alles in orde. Suzy had weer over huis, post en poes gewaakt.
We hebben haar en Florisje verrast met chcolade letters, want St. Nicolaas zou volgens
ons Frankrijk niet aandoen. Ook nog in opdracht van de Sint een pakketje bij Margreet
en familie afgegeven.
Het huis was koud en een termostaat-
Dus ga maar na. We hebben er wel heel veel klus ervaring opgedaan. Na het hele huisje
opgeknapt te hebben, kochten we een nog te bouwen huis in Zwartewaal op het eiland
Voorne-
Inmiddels is de tijd aangebroken om “huis”waarts te keren. Volgens traditie natuurlijk
weer niet alles kunnen doen zoals voorgenomen. Maar de tijd gaat snel, vooral als
je het naar je zin hebt.
De terugreis ging voorspoedig en snel zo zonder caravan,
maar toch maar even een hotelletje onderweg, wel zo prettig.