Dit is de weblog van Ger en Dicky Knoester

Ons uitzicht vanaf de veranda

Vaissac - Tarn et Garonne - Frankrijk

De Frelon (turbo wesp)

Deze superwesp werd voor het eerst in 2004 gesignaleerd in de regio van Bordeaux. Hij is van oorsprong Aziatisch en beter bekend onder de naam frelon asiatique. Inmiddels heeft hij meer dan de helft van het franse grondgebied verovert.
Deze wespen, minstens twee maal zo groot als een gewone wesp zijn ware roofdieren en leven in grote kolonies, die in leven blijven door het doden en verorberen van talloze insecten waaronder ook de bijen. Bijenkorven en bijenkasten zijn ware supermarkten voor deze rover. De helft van hun maaltijd bestaat uit bijen en dat is slecht voor de natuur, want bijen zijn hele nuttige dieren.
De bijenstand in Frankrijk is dus in gevaar.
 

De kans bestaat dat hij steeds verder naar het noorden oprukt en in de toekomst ook in Nederland wordt gesignaleerd. Hij kan zeer gemeen steken en als ze je aangevallen dan direct naar het ziekenhuis.

In Vaissac is hij ook al enkele jaren actief, twee jaar geleden hebben we bij Onno en Letitia op Les Naudars tientallen zelfgemaakte wespenvangers van plastic flessen in de vijgenboom opgehangen.
Hele zwermen deden zich tegoed aan de zoete rijpe vruchten, met als gevolg dat men ze niet meer durfden te plukken om er uiteindelijk heerlijke vijgen-jam of vijgen-chutney van te maken.

Met de wespenvangers gevuld met bier of limonadesiroop hebben we er honderden gevangen en om zeep gebracht.
Ook in het afgelopen jaar keerden zij in grote getale terug.

 

Frelonnennest

Familiebezoek
Het is zaterdag 24 september, we verwachten Nelly, Nico en Nick voor een korte vakantie van een aantal dagen. We hadden afgesproken dat we op het parkeerterrein van de Inter Marché in Negrepelisse elkaar zouden ontmoeten. We kregen een SMSje dat ze afslag 61 hadden genomen en dat betekende dat ze over ongeveer een kwartier op het parkeerterrein zouden arriveren. Na een hartelijk welkom zijn we richting huis gereden.

We hebben samen fijne en gezellige dagen gehad. We zijn naar de markt geweest in Caussade en daar wat rond geslenterd en op visite geweest bij Onno en Letitia.

Nelly en Dicky hebben ouderwetse Hollandse pannekoeken gebakken met spek en stroop. Ze waren heerlijk.

Nick wilde graag een dag naar Toulouse, Dicky is met Donna thuis gebleven. Aan de buitenkant van Toulouse hebben we de auto geparkeerd in een parkeergarage en met de metro naar het centrum gegaan. Nick studeert planologie in Amsterdam en is erg geïnteresseerd in steden en hun infrastructuur.
We hebben in het centrum een flinke wandeling gemaakt en op een terrasje een kopje koffie gedronken.
Tussendoor hebben we op een bankje aan de oever van de rivier de Garonne zitten uitrusten.
Toulouse is een mooie en gezellige stad, het oude centrum is voornamelijk opgetrokken uit rode baksteen met hier en daar wat vakwerk huizen.

Delon

Paarden in de tuin !

Het is zaterdagavond 10 december, we zitten om half elf rustig naar de TV te kijken als Dicky buiten een vreemd geluid hoort. Normaal is het hier doodstil dus, dat viel erg op !
Ik (Ger) keek door het raam de tuin in, en zag tot mijn stomme verbazing, vlak bij het terras, twee paarden staan. Het was volle maan dus waren zij duidelijk te zien. Dat was even schrikken. Het waren de paarden van de buren tegenover ons, die kennelijk waren uitgebroken van het omheinde veld verderop.

Wat te doen?
Het huis van de buren was helemaal donker en na enig zoeken met de zaklantaarn was er nergens een deurbel te vinden. Ze lagen waarschijnlijk al op bed.
Dicky kwam op het idee om Onno op te bellen en te vragen of hij het telefoonnummer kon achterhalen van de overburen, maar zij stonden niet in het telefoonboek.

 

Woensdagmorgen 28 september zijn ze weer vertrokken (snik). Het was weer hartstikke gezellig en wat ons betreft voor herhaling vatbaar.

Op een gegeven moment stonden allebei de dieren op ons terras onder de veranda vlakbij het raam, en dat was geen prettig idéé. Waarschijnlijk kwamen zij op het licht af en wilden een kijkje nemen in de huiskamer.
Donna lag te slapen en had wonderwel niets in gaten, anders was het echt feest geworden.

Het was inmiddels kwart over elf geworden en hebben toen maar besloten om naar bed te gaan, en de dieren hun gang te laten gaan, en maar hopen dat ze geen ravage aan zouden richten. Morgenochtend zouden we wel zien en eventueel verder actie ondernemen. We hebben onrustig geslapen die nacht.

De volgende morgen zagen we het witte paard, rustig grazend, nog steeds in onze tuin (zie foto) en keek onze kant op. Het bruine paard was inmiddels naar het grasveld van onze naaste buren overgelopen, achter de coniferen (zie foto). Ik was net onder de douche vandaan toen Dicky vertelde dat eigenaren het in de gaten kregen waar hun paarden waren neergestreken. Zo te zien aan hun reactie was er lichtelijk paniek. De buurvrouw en de dochter renden onze tuin in en voerden ze af.
Je zou verwachten dat ze later even kwamen vragen wat er precies was gebeurd en of er geen vernielingen waren aangericht, maar niets daarvan. Soms vreemde lui die Fransen !
[Ger]

Pakketje

Dicky had vitaminepillen besteld in Holland, zij zouden per post worden opgestuurd. Normaal gesproken duurt dat ongeveer een week of zelfs langer, eer de postbode dat in onze brievenbus stopt, maar dit keer ging dat anders.

Twee dagen na het bestellen ging de telefoon, een fransman aan de lijn vroeg of ik Knoester was. Ik zei “Oui” verder begreep ik dat hij het over de “Mairie” (Gemeentehuis) had.
Ik gaf de telefoon aan Dicky en die begreep uit het verhaal dat hij over een kwartier een pakketje af zou leveren bij de Mairie van Vaissac, of wij dan zo vriendelijk wilden zijn om hem daar op te wachten, dus wij direct in de auto gesprongen.

Na tien minuten waren we bij de Mairie, er was een dame aan het werk, maar die wist van niets. Waarschijnlijk moest het pakje nog arriveren. Na vijf minuten buiten wachten stopte er een bestelbus en de chauffeur stapte uit met het pakketje in zijn handen.

Hij vond het waarschijnlijk te lastig om het bij ons thuis af te leveren, bang dat hij te lang moest zoeken, we hebben namelijk geen huisnummer. Ons telefoonnummer stond op het pakketje, dus vandaar. Let ook eens op de bijzonder creatieve kerstversiering bij de Mairie (gekleurde folie), het hele dorp hangt er vol mee !! [Ger]
 

De veranda
Dicky vond de veranda wat ongezellig en wilde ook wat beschutting tegen de wind als deze uit het oosten of zuiden komt.

In de herfst hebben we toen het benodigde materiaal gekocht en ik ben aan de slag gegaan.

Ik wilde het zo construeren dat ik geen gaten in de muur behoefde te boren om het geheel stevigheid te geven.

Volgens ons is het goed gelukt en ziet het er gezellig uit.

Het volgend voorjaar en de zomer zullen we er hopelijk veel plezier van hebben.

Het inrichten is Dicky haar werk, daar is ze goed in !

Vervolg zie 2012 / 1

Frankrijk 2011 / 3

De Frelon

Frelonnest