Dit is de weblog van Ger en Dicky Knoester
Ons uitzicht vanaf de veranda
Vaissac -
Naar Nederland
De viering van oud-
Oliebollen zijn hier onbekend, het is bijna een winteravond als alle andere,
en dat is wel even wennen.
We waren wel uitgenodigd om, samen met Onno, Letitia, Greta
en Piet, te komen eten bij de buren, en dat was ook gezellig.
De winter was over het algemeen zacht, hoewel het hier ook matig kan vriezen.
In
februari viel er een flink pak sneeuw, dat een paar dagen bleef liggen.
De kinderen
begonnen gelijk sneeuwpoppen te bouwen.
De houtkachel deed zijn best en bracht extra
sfeer in huis.
Frans kenteken
Half januari hebben we onze auto officieel ingevoerd in Frankrijk. Hij is eerst gekeurd
door de Franse APK (Control Technique) en verzekerd bij een Franse maatschappij.
Met
de vereiste documenten hebben we bij een supermarkt (!!) de nieuwe kentekenplaten
laten maken (zie foto). In Frankrijk betaal je geen wegenbelasting maar vergeleken
met enkele jaren geleden is de benzine tegenwoordig bijna net zo duur als in Nederland.
Eind April zijn we voor een aantal weken naar ons vaderland (want dat blijft het
toch) vertrokken. Voor die tijd hadden we bij Kijkduinpark al geïnformeerd naar een
leuk arrangement, maar dat was i.v.m. de Mei-
In ons bekende langzame
tempo naar het Noorden, zijn we bij aankomst in het Haagje toch eerst even gaan kijken
op Kijkduin, want dat was toch wel voor ons de beste plek i.v.m. familie, vrienden
en bekenden en de door ons zo geliefde plekken, zoals duinen, zee en wat eigenlijk
niet.
Ook hadden we deze periode gekozen omdat we allebei een kontrole afspraak hadden
in het ziekenhuis. Ook daarom was Kijkduinpark wel erg handig, dus toch maar even
proberen of we niet iets konden regelen.
En ja hoor, met de op dat moment aanwezige
manager, kregen we toch nog een leuk aanbod. We hoefden zelfs geen gemeentelijke
belasting te betalen, omdat we oud-
Hij vroeg of het ons beviel in
Frankrijk en we vertelden dat we er een dubbel gevoel bij hadden (bij het volgende
hoofdstuk wordt dat duidelijk).
Eerst maar eens lekker genieten van alles en iedereen.
Voor de eerste wandeling op
het strand afgesproken met Hans bij een strand-
Op het strand bij Kijkduin konden we ook goed
zien hoe ver het al gevorderd was met het zogenaamde Zandmotor-
We zijn ook nog even in ons oude buurtje
geweest, waar we bij toeval enkele buren tegen het lijf liepen, en hebben daar even
heel vertrouwd mee staan praten.
Joke en Frank hadden graag gewild dat we nog even
op de thee kwamen, daar is helaas niets van gekomen. Dat houden ze tegoed.
We kregen
ook nog de raad, om vooral niet in “onze” tuin te kijken, hebben we ook niet gedaan.
Winter 2011
Ger heeft bij Auto-
En dan natuurlijk op woensdag naar de markt op Loosduinen,
wekelijks ging ik een aantal kramen af, zoals de kaasboer, niemand heeft zulke lekkere
geitenkaas, trouwens de kaasboer zelf is ook erg …..aardig. En de bakker, groente-
Ook even bij
Julia haar Iris bloemenzaak aan de L. van Meerdervoort een bezoekje gebracht. Vooral
in mijn nog werkzame periode was ik daar min of meer kind aan huis. Heel wat workshops
gedaan, met fijne herinneringen. Ik heb daar wat verlekkerd naar al het materiaal
staan kijken, om b.v. aan mijn kransentik te kunnen voldoen. Maar helaas.
Zo zie je
maar, hier vind je wat en daar laat je wat en dat gaat met recht op als je verhuisd
naar een ander land. Dat maakt het ook zo leuk en blijft er altijd wat te wensen
over, al is het maar een potje pindakaas.
Al met al zijn we een week of vier op de
camping gebleven, waar we overigens prachtig weer gehad hebben. Nadat we weer van
iedereen afscheid genomen hadden zijn we op ons gemakje zuidwaarts gegaan. En daar
wachtte ons nog een belangrijke beslissing met betrekking op het eerder vermelde
dubbele gevoel.
Verhuisplan nen
Rond de jaarwisseling kregen we beiden het gevoel dat de locatie ons toch niet zo
beviel. Er zijn een paar vervelende dingen gebeurd in onze directe omgeving, die
ons het gevoel gaven dat we naar een andere leefplek op zoek moesten gaan.
Voordat
we met de caravan naar Nederland gingen, hebben we daar uitgebreid over gesproken
en min of meer het besluit genomen om, als we terug zouden zijn in Frankrijk, eens
rustig op zoek te gaan naar een andere woning.
Op Le Bon Coin (de Franse Marktplaats)
worden regelmatig huizen (Maisons) te huur aangeboden. We keken dagelijks of er voor
ons een geschikt huis werd aangeboden. We wilden het liefst in Vaissac blijven of
eventueel in Negrepelisse. We zaten niet op een schopstoel, dus spraken we af er
de tijd voor te nemen. [Dicky]
Begin Juli kregen wij een mailtje van Onno, die een huis te huur had gezien op Le
Bon Coin (Franse Marktplaats), wat wij nu net gemist hadden (zie foto).
Het bevindt
zich ongeveer 300 meter verderop op een heuvel, dus niet ver van ons vandaan. Dicky
kwam er zo goed als dagelijks voorbij met het uitlaten van Donna. We wisten dus om
wat voor huis het ging. Het heeft een woonkamer met een open keuken, een veranda,
drie slaapkamers en een badkamer. Onder het huis is een grote garage.
Na wat bedenktijd
hebben we Onno gevraagd of hij contact wilde opnemen met de verhuurder om te vragen
of wij het huis mochten bezichtigen.
Na de bezichtiging ging het snel en hebben afgesproken
dat we het huis per 1 augustus willen gaan huren.
Huis te huur
De huur van het oude huis hebben ruim van te voren per 20 augustus opgezegd, het werd ons niet in dank afgenomen. We hadden dus een kleine 3 weken de tijd om te verhuizen en het oude huis netjes achter te laten. [Ger]
Jaarlijks is er een “Knoester reünie”. Deze keer was er rekening gehouden met de
datum tijdens ons bezoek aan Nederland. De samenkomst was dit keer bij Gijs en Sjaan.
Het was een erg leuke avond, fijn om iedereen weer eens te zien, maar omdat we graag
nog wat uitgebreider met Gijs en Sjaan wilden praten, hebben we nog een afspraak
gemaakt, om nog eens lekker bij te kletsen.
Daarna ook bij broers en schoonzussen
lekker gegeten en bijgepraat,
Frankrijk 2011 / 1
