Dit is de weblog van Ger en Dicky Knoester

Ons uitzicht vanaf de veranda

Vaissac - Tarn et Garonne - Frankrijk

2013 / 1

Winter 2012/2013
De winter was nat en koud voor Zuid-Franse begrippen. Veel regen, soms veel wind en af en toe een pak sneeuw.
Afgelopen zomer zijn er dagen geweest waarbij de temperatuur bijna de 40 graden bereikte, en dat is ook niet alles.
Volgens de Fransen en de Nederlandse Fransen is ook hier de klimaatverandering merkbaar.

Tijdens de kerstdagen waren we uitgenodigd bij Letitia en Onno, samen met een stel vrienden, om daar te komen eten. In de gîte, op dat moment onbewoond, was een grote tafel gedekt. Er was allerlei lekkers (iedereen had iets meegebracht) en het was heel gezellig.

Met de jaarwisseling zijn we thuis gebleven en hebben we het samen gezellig gemaakt. Die avond hebben we eigenlijk
echt besloten dat we in het komende jaar (2013) stappen zouden gaan ondernemen om terug naar ons vaderland te gaan. Terug naar de kust.
We waren er samen aan toe. Toen we in 2010 de sprong waagden hadden we de afspraak gemaakt, als één van ons beide terug wil, maar dat was niet aan de orde. We wilden het allebei.
We hebben hier een overwegend leuke tijd gehad. Maar er zijn ook wat problemen op ons pad gekomen. En de inschatting van ons om gewoon met Franse les die mooie taal onder de knie te krijgen, was ook te hoog gegrepen.

Ja de leeftijd gaat een rol spelen, daar word je dan behoorlijk mee geconfronteerd. En zonder die kennis word je afhankelijk op allerlei gebied. Een zekere basis is er wel, maar bijvoorbeeld een arts bezoeken of bankzaken regelen, om maar eens wat te noemen, daar heb je dan iemand voor nodig die met je meegaat, en dat willen we gewoon allemaal zelf regelen.
Niets is zo belangrijk als zelfredzaamheid hebben we ondervonden en dat willen wij zolang mogelijk zien te behouden.

Maar hoe we deze onderneming gaan aanpakken en wanneer dat hangt van een aantal factoren af. Om maar eens wat te noemen, waar gaan we wonen, (desnoods tijdelijk) en wanneer en hoe gaan we dat aanpakken? [Dicky]

Zoektocht
We komen er al snel achter dat vanuit Frankrijk een huis zoeken niet zo eenvoudig zal gaan.

We besloten toch eerst maar eens te gaan zoeken op de website van Woonnet Haaglanden, met alle te huren woningen van heel Den Haag en omstreken. Daarnaast ook wat makelaars gebeld. Want tijdelijk ergens en dan weer verhuizen, eerlijk gezegd we hebben inmiddels onze buik vol van al dat verkassen.

We hadden afgelopen November de buren van de Strausslaan ontmoet in het winkelcentrum, die vertelden dat hun zoon Wesley tijdelijk in een aanleunwoning van Dekkersduin in de Campanulastraat woonde, want die worden afgebroken eind 2014 en zijn nu voor alle leeftijden te huur.
Mijn broer Hans had me dat vorig jaar al verteld. We hadden toen zoiets van, ja daaag zie je het voor je, wij in een aanleunwoning?

 

Tijdelijke woonruimte
Ik had daar al wel in 2010 in één van de woningen, toen als kantoortje ingericht voor het verzorgingshuis Dekkersduin aan de overkant, een overleg gehad i.v.m. de verzorging van mijn vader die daar de laatste maanden van zijn leven heeft doorgebracht. Ik had daar dus wel een paar bekenden waar ik eens zou kunnen informeren.
Het was toen ook al bekend dat het verzorgingshuis zelf eind 2012 plaats moest maken voor nieuwbouw.

En zo zijn we, al denkende wat voor ons de meest haalbare manier van verhuizen zou zijn, kontakt gaan zoeken met
degene die verantwoordelijk was voor de toewijzing van een “aanleunwoning”. Overigens viel er niets meer aan te leunen want de sloop aan de overkant was al begonnen. Na een paar gesprekken, die heel plezierig en vertrouwd verliepen, want er was gelijk herkenning, hadden we voldoende informatie om definitief te kunnen besluiten.
  

We vinden dat toch voorlopig de beste oplossing, ook al blijft het dubbel i.v.m. het tijdelijke.
En zo hadden we een huurkontrakt per 15 maart. Wat later was voor ons beter geweest maar het kon niet anders, het was de uiterste datum. Appartement nr. 47 werd ons toegewezen. (Zie rode pijl op de foto). En zo konden de voorbereidingen beginnen.
Onno had aan Ger ooit al de toezegging gedaan, dat als het op verhuizen aankwam, hij ons zou helpen, dat was een prettige gedachte.
Het leek ons verstandig om eerst maar eens een kijkje te gaan nemen om te zien waar we terecht kwamen en wat we eventueel aan spullen moeten opslaan. We maakten een plan voor half maart en de rest zou later volgen.
De huur opzeggen bij de fam.Taillefaire en de makelaar kunnen we nog niet, want we moeten persoonlijk aanwezig zijn in Den Haag om van alles te regelen. Want hoe zou het appartement(je) eruit zien en wat kan erin en wat doen we met de rest? En ga zo maar door.
 

We hadden wel een plattegrond en we wisten al dat er vloerbedekking geregeld moest worden en een koelkast met kookplaat aangeschaft moest worden.
Want onze hier aangeschafte koel/vriescombinatie kon niet in het keukentje. En zo zou er heel veel gepuzzeld moeten worden. Zeker wat nemen we dan nu mee in een aanhanger.  

De eerste verhuisrit
Op 23 maart hebben we de eerste verhuisrit gemaakt.
We hadden van Onno een aanhanger geleend, waarin we de noodzakelijke spullen hebben meegenomen om in ieder geval te kunnen overnachten en te eten in ons toekomstig appartement(je).

Onderweg hebben we in de buurt van Orleans een hotel genomen. Na een goed ontbijt zijn we vertrokken richting Den Haag.
Onderweg waren tussen Parijs en Lille de sneeuwresten nog te zien van de hevige sneeuwval in Noord-Frankrijk van de vorige week (zie foto). Ook nu was het nog steeds erg koud.

In de middag hebben we de sleutel opgehaald bij Florence en zijn we neergestreken in de Campanulastraat 47.
Eénmaal binnen was onze eerste reactie dat het wel even behoorlijk wennen zal worden.

Er lag geen vloerbedekking, maar dat hadden we ook niet verwacht, en het keukentje is wel erg klein.
We denken dat de woonkamer net groot genoeg is om er een bankstel te plaatsen maar een eettafel kan er niet bij. De slaapkamer is ongeveer even groot als de woonkamer. Verder is er een kleine douche en een kast waar de wasmachine en de droger eventueel een plek kunnen krijgen, er moet dan wel voor aanvoer van water en een afvoer gezorgd worden.

Campanulastraat 47

Eerst maar eens koffie gezet en voor ons beiden gebak gehaald bij “Maison Kelder”, beroemd in Den haag en omstreken, en toevallig bij ons vlak om de hoek.
Daarna wat eten gehaald, wat denk je, ieder een zak patat met pindasaus en een kalfskroket, niet bepaald gezond, maar op z’n tijd best lekker.
Vervolgens het 2 persoons-luchtbed in orde gemaakt.

De aanhanger mochten wij gelukkig stallen in de werkplaats bij Eric, een zoon van Piet en Gerrie in Monster.

Aan de overkant is de sloop van het verzorgingshuis voltooid (zie foto). Het is flink koud voor de tijd van het jaar, maar opmerkelijk droog en zonnig.
We hebben goedkope vloerbedekking besteld, omdat we er hooguit een jaar op moeten leven.
Na drie dagen werd het gelegd. Ook hebben we een koelkast en een kookplaat moeten aanschaffen en die werden ook binnen een paar dagen geleverd.

 

De aanvoer van water en afvoer voor de wasmachine wordt gratis aangelegd door Florence, dus dat is gunstig, maar dat laten we doen als we er definitief gaan wonen. Dat geldt ook voor telefonie en internet.

Een prettige bijkomstigheid was dat in het complex ook nog een kelderbox aanwezig was, waar we ook nog de nodige losse spullen en nog volle verhuisdozen konden opslaan. Overigens niet genoeg voor alle opslag, dus daar moet voordat we definitief gaan verhuizen, nog een oplossing voor gezocht worden.

Na een kleine week zijn we, nadat we s’morgens vroeg de aanhanger bij Eric hebben opgehaald, ook weer in twee dagen richting Zuid-Frankrijk gereden. We hebben daar nog het nodige te organiseren en de definieve verhuizing te plannen.

 

Vervolg, zie 2013 / 2